تقدیم به امام هادی (ع)

فتاده مرغ دلم ز آشیان در این وادی

که هر کجا رود افتد به دام صیادی
 

به دانه‌ای دُّر یکدانه می‌دهد برباد

نه گوش هوش و نه چشم بصیر نقّادی

چنان اسیر هوا و هوس شدم که نپرس

نه حال نغمه سرایی نه طبع وقّادی

دلا دل از همه برگیر و خلوتی بپذیر

مدار از همه عالم امید امدادی

مگر ز قبله حاجات و کعبه مقصود

ملاذ(1) حاضر و بادی(2)علیّ ‌الهادی

محیط کون و مکان نقطه بصیر وجود

مدار عالم امکان مجرّد و مادی

شَها تو شاهد میقات «لِی مَعَ اللّهی»(3)

تو شمع جمع شبستان مُلک ایجادی

صحیفه ملکوتیّ و نسخه لاهوت

ولیّ عرصه ناسوت بهر ارشادی

مقام باطن ذات تو قاب قوسین است

به ظاهر ارچه در این خاکدان اجسادی

کشیدی از متوکل شدائدی که به دهر

ندیده دیده گردون ز هیچ شّدادی

گهی به برکه درندگان(4) گهی زندان

گهی به بزم مِی و سازِ باغی عادی(5)

تو شاه یکّه سواران دشت توحیدی

اگر پیاده روان در رکاب الحادی

ز سوز زهر و بلاهای دهر جان تو سوخت

پی‌نوشت‌ها:
1- ملاذ: پناه2- حاضر و بادی: حاضر: کسی که در حضر و در شهر ساکن است. بادی: کسی که بادیه‌نشین و صحرانشین است.

3- اشاره است به حدیث: «لی مع‌الله وقت لا یسعنی فیه ملک مقرّب ولانبی مرسل: «مرا با خدا وقتی است که در آن با من نمی‌گنجد هیچ ملک مقرّب یا پیغمبر فرستاده مرسل.» این حدیث منسوب به پیغمبراکرم‌ صلی الله علیه و آله است و منظور از آن مقام استغراق یا محو و فنای در حضرت حق تعالی است. (رک : شرح مثنوی، جلد چهارم، استاد دکتر سید جعفر شهیدی، صفحه286).

4- برکه درندگان (برکة السباع): محلی بود که مرکز درندگان از قبیل شیر و پلنگ بود و امام بزرگوار را در آن محل خطرناک قرار دادند ولی به امر خداوند متعال درندگان برگرد آن حضرت حلقه زدند و زیانی به آن امام بزرگوار نرساندند.

5- باغی: سرکش و طغیان‌ کننده عادی: عداوت کننده و دشمن.

********************************************************

اى ماه، مستنیر ز نور لقاى تو

خورشید کسب فیض کند از ضیاى تو

اى خاص و عام از کرمت برده صبح و شام

پیوسته فیض از سر خوان عطاى تو

اى جبرییل میر ملک پیک انبیاء

خدمتگذار بر در دولت‌سراى تو

اى عاشر الائمه على النقى که هست

چشم امید خلق به مهر و وفاى تو

اى پور پاک معنى جود و کرم جواد

حاتم هزار بار خجل از ثناى تو

اى مظهر جلال و جمال خداى فرد

شد طوطیاى چشم ملک خاک پاى تو

در هر دو کون خرم و شاد است و رستگار

در دل هر آن که داشت فروغ ولاى تو

خوفش ز آفتاب جز این است بى سخن

در دهر هر که زیست به تحت لواى تو

تا مدفن شریف تو شد سرّ من رأى

جان بخش و غم زداى شد از صفاى تو

زد طعنه بر بهشت برین هر کسى که دید

آن گنبد منور و صحن و سراى تو

اى هادى هدایت دین مبین حق

اى آن که مدح خوان تو باشد خداى تو

"علامه" با بضاعت فکرش کجا سزد

انشا کند چکامه مدح و ثناى تو منبع :سایت آوینی

شهادت امام هادی (ع)

شهادت امام علی النقی الهادی علیه السلام  در سال ۲۵۴ ه.ق را محضر آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف  و همه مسلمانان جهان تسلیت عرض مینمایم.