You

You're nothing short of my everything.
تو هیچی کم نداری برای همه چیز من بودن

بیا دوباره به چشمان هم نگاه کنیم
بیا دوباره در اینباره اشتباه کنیم  

من و تو ایم که تنها گناهمان عشق است
عجب گناه قشنگی، بیا گناه کنیم  

تمام دفترمان را غزل غزل با عشق
کنار نامه ی اعمالمان سیاه کنیم  

من و تویی که چنان مثل شیشه شفّافیم
که روشن است اگر توی سینه آه کنیم

عزیز من! به زمین و زمانه مدیونیم
اگر که لحظه ای از عمر را تباه کنیم   

بیار سفره لبخند و بوسه ات را تا
بساط یک غزل تازه روبه راه کنیم   

برای رویش یک شعر عاشقانه ی محض
بیا دوباره به چشمان هم نگاه کنیم 

                                                                                                          : امید نقوی :

عاشقانه

دست عشق از دامن دل دور باد!
می توان آیا به دل دستور داد؟
می توان آیا به دریا حکم کرد
که دلت را یادی از ساحل مباد؟
موج را آیا توان فرمود ایست!
باد را فرمود باید ایستاد؟
آن که دستور زبان عشق را
بی گزاره در نهاد ما نهاد
خوب می دانست تیغ تیز را
در کف مستی نمی بایست داد 

                                                                                                     :قیصر امین پور:

هنوز

دل ز تن بردی و در جانی هنوز

دردها دارم تو درمانی هنوز
ملک دل کردی خراب از تیغ ناز

اندر این ویرانه سالاری هنوز . . .

...

اگر روزی مقدر شد که با اشکت وضو سازم
خدا داند که با چشمت هزاران قبله می سازم . .

ترس

از شکستن دو چیز بترس ، قلبی که صادقانه دوستت داره و دلی که صادقانه به یادته . . .

یکی بود..........یکی نبود

دل بستن شبیه یک قصه است

با یکی بودن شروع می شه ، با یکی نبودن پایان می گیره...

قیامت

گرچه راه قیامت پر خطر است ، اما جدایی ز دوستان قیامتی دگر است . . .

بفرما بشکنش!

من همین یکدانه دل دارم بفرما بشکنش  

 کوزه ای از آب و گل دارم بفرما بشکنش
تو سبوی آرزوهای مرا بشکسته ای

 هرچه بادا باد ، این هم دل بفرما بشکنش . . .

آرزو می کنم ...

به خدای عاشقان سوگند که اگر بدانم که دوسم نداری گریه نمی کنم بلکه آرزو می کنم کسی را دوست بداری که دوستت نداشته باشد.